Persoonlijke ontwikkeling

Gepubliceerd op 9 augustus 2022 om 20:28

Een jonge Monique van 16 jaar met haar eerste pony Katja. Mijn eerste pony die ik van mijn vader kreeg. Wat was ik er blij mee en trots op dat mijn vader mij de zorg toevertrouwde voor deze bijzondere pony. Katja had weinig vertrouwen in mensen en nu ik ouder ben (inmiddels 55 jaar) realiseer ik me pas hoe bijzonder het eigenlijk is/was dat juist deze pony op mijn pad kwam. 
We hebben elkaar leren vertrouwen, fijne tijden beleefd maar ook veel obstakels overwonnen. 

Ik kom uit een middenstandsgezin waar status hoog in het vaandel stond. 

En wat heb ik mij vooral in mijn puberteit verzet tegen die status. Ik wilde gewoon IK zijn. 
Dit bracht natuurlijk veel spanningen met zich mee en ik was veel op de manege in Blerick (L) te vinden waar Katja gestald stond. Onbegrip en frustratie vanuit ouders, maar zeer zeker ook van en uit mijzelf. Ik wilde alleen maar "gezien" worden. 

En dat "gezien" worden heeft altijd als een rode draad door mijn leven gelopen. Toen stond ik er niet bij stil, nu na bijna 40 jaar des te meer. Meer ervaring, veel gezien en meegemaakt en veel geleerd, en........veel heel veel over mijzelf geleerd. 
Veel hobbels en bobbels genomen, veel mijn (eigenwijze) hoofd gestoten om na 40 jaar te staan waar ik nu sta. 
Krachtig, liefdevol, maar wel met een groot gevoel voor rechtvaardigheid en vooral eerlijkheid. 

En hier sta ik nu met Dixie, mijn 20 jarige merrie die mij (ook) zoveel geleerd heeft, net als Katja. Alleen stond ik er toen niet bij stil. 
Dixie die een lieve vriendin van mij, mij ooit heeft toevertrouwd omdat ze de zorg voor de pony niet langer aan kon. Dixie die mij heeft laten zien dat status niet belangrijk is, of prestatiegericht te zijn (wat ik vooral vroeger erg was om "gezien" te worden). 
Een bijzondere merrie die mij veel heeft gebracht. Ook in het prachtige vak wat ik tegenwoordig uitoefen als paardencoach. Wat heeft ze al veel mensen waardevolle inzichten gegeven. 

Persoonlijke ontwikkeling, je moet er voor open staan. Of eigenlijk moet ik zeggen "je mag het jezelf toestaan er voor open te staan". Want het heeft te maken met kwetsbaarheid en naar jezelf durven kijken. 

Ik heb jarenlang niet naar mezelf durven te kijken, en deed wat er van mij verwacht werd. Ergens had ik het gevoel dat het niet klopte maar je deed het gewoon. Je gaat constant aan je eigen grenzen voorbij om andere mensen te pleasen, niet naar jezelf te hoeven kijken, oogkleppen opzetten en doooorrrrrr. Maar dit breekt je op, ooit!
Ook die tijden heb ik gezien, en....gevoeld. 

Ik ben er nog lang niet, want ik ben er van overtuigd dat je blijft leren. Maar naarmate je ouder wordt zijn veel dingen waar je je eerder druk om maakte niet meer zo belangrijk. Ik ben er trots op dat ik na jaren vechten en .....in mezelf geloven sta waar ik nu sta. Een fijn bedrijf met de man waar ik van houdt, die mij neemt zoals ik ben en dat ik de kans heb gekregen mijzelf te mogen ontwikkelen tot de mens die ik nu ben, en de coach die ik nu ben. 

Door de jaren heen heb ik heel wat mensen ontmoet en gesproken die stuk voor stuk hun eigen visie hadden waar ik het uiteraard niet altijd mee eens was maar die mij wel hebben geholpen een betere versie van mijzelf te zijn geworden. En daar ben ik dankbaar voor!
Soms is het moeilijk voor mensen om te accepteren dat er net zoveel mensen als meningen zijn. Geloof in jezelf is een grootgoed. 

 

Ik wens iedereen die dit leest hetzelfde toe, een fijn (opgeruimd) leven, ontdaan van alle overtollige ballast. 
Heb je hierbij hulp nodig schroom dan niet om te bellen of te mailen/appen. 

Als ervaringsdeskundige en ervaren gesprekspartner/coach ben ik voor je, samen met mijn pony's. 

Gun jezelf het mooiste leven. 

Lieve groet, 

Monique, Dixie, Sem, Bhaqir en Akbhar

 


Reactie plaatsen

Reacties

Dagmar
2 jaar geleden

Prachtige blog, uit het hart geschreven ❤️
Monique, dankjewel voor wie je bent, je gave om samen met je paarden te coachen.
Ik vond het een eer dat je mij samen met je paarden gecoacht hebt🙏
Het heeft mij veel gebracht en geholpen om een mooi stap verder te (durven) gaan 🌼
En een eer dat ik je paarden een ontspannen en bijzondere klanksessie mocht verzorgen met mijn hand pan 🎶
Dank!!!